Real Madrid Rus ruletini benimserken Sergio Ramos tetiği çekiyor.

Casemiro bakamıyordu ama hemen hemen herkes görebiliyordu. Orta sahanın tam ortasına çömelmiş olan Real Madridli orta saha oyuncusu sırtını döndü ve ellerini yüzüne kaldırdı. Solda, Éder Militão yanındaydı ve elini nazikçe omzuna koydu. Elli yarda ötede, Athletic'den Iker Muniain kanı kaynıyordu. "O zaman açıkla," diye talep ediyordu. Her zaman aynı. Sen bile anlayamazsın. Ve solunda Sergio Ramos penaltı bekliyordu, kan akıyordu. Kaleden 12 yarda uzaktaydı ya da Marca'nın deyimiyle "şampiyonluğa 11 metre daha yakındı" ki bunu daha sonra söylemesi kolaydı.

En azından bazıları için o zaman da söylemek kolay. En uzun sezonun bitmesine dört maçın biraz üzerinde 17 dakika kalmıştı ve Katedral dedikleri sahada durum 0-0'dı - Madrid ile lig arasındaki son büyük engel. Tehlikede olan çok şey vardı ama Casemiro gerginse gergin olmasına gerek yoktu. Sessizlik vardı, tek seyirci Pichichi'nin büstü olduğunda yer aynı değil. Ve Ramos daha önce buradaydı: Sadece Paco Gento, San Mamés'te daha fazla kazandı ve bu anlar ve bu yer onun olduğu için uzun sürmedi.

Ramos'un kaburgalarına "Ben kendi kaderimin efendisiyim" ifadesi dövme yaptırılmıştır. Onlara da sahipti ve kim daha iyi? Pazar günü bir penaltı beklediğinde ne düşündüğü sorulduğunda, "Sadece üç puan" yanıtını verdi. "Bu en büyük belirsizlik anları, kendimi en rahat hissettiğim anlardır; Bunun için doğru kişi benim, bunu yapmaktan mutluluk duyuyorum. İlk kısım tamamen doğru değilse, ikincisi kesinlikle doğruydu.

Ramos, 2012 Şampiyonlar Ligi yarı finalinde Bayern Münih'e barın üzerinden bir penaltı gönderip, 10. Avrupa Kupası takıntıları onları boğduğu için Madrid'in sırtta yer almasını engellediğinde, kardeşi Rene'ye bir dahaki sefere onlara göstereceğimi söyledi. ; Bir dahaki sefere geldiğinde, onları susturacaktı. Yaptığı buydu - iki ay sonra Euro yarı finalinde. Kaptan, hayalarınıza hayran olduğumu söylemeliyim.

Belki sonra. O zamandan beri birçok cezayı kabul etti ve birçoğu Panenkas oldu. Cristiano Ronaldo ayrıldığından beri neredeyse hepsini aldı. İlk başta bu biraz bağışlayıcı olabilirdi, ama artık değil. Ramos, bunun "mantıklı" olduğunu düşünmenin soğuk göründüğünü ve artık penaltı almanın akıllıca, bir verimlilik eylemi gibi göründüğünü söyledi. Geçen Perşembe günü, Getafe'yi 1-0 mağlup eden 79. dakikada attığı golü, iki yıldan uzun bir süre içinde üst üste 19. kez - ve penaltılarda iki tane daha - yendi. Hırvatistan, Norveç, İsveç ve Romanya'ya karşı gol attı; Sevilla, Galatasaray, Eibar, Real Sociedad, Valladolid ve Getafe, Atletico, Celta ve Girona'ya karşı iki kez, Leganés'e karşı üç kez. Şimdi de Athletic'e karşı bir tane daha vardı.

Top geçerken, Ramos Madrid rozetini çekerek ve çığlık atarak kaçtı. Takım arkadaşlarının çoğu ona doğru koştu ama Casemiro koşmadı. Topun fileye çarptığını duyunca tek başına dizlerinin üzerine çöktü, yüzünü kapattı ve dua etti.

Bunun ne anlama geldiğini biliyordu. Madrid yedi puan öndeydi ve Barcelona, Villarreal'i 4-1'lik galibiyetle skoru dörde indirse de Quique Setién, "Bu daha önce ihtiyacımız olan bir performanstı" dedi. Şimdi ihtiyaç duydukları şey bir mucize. AS, "Çantada" manşetiyle yayınladı. Bir kereliğine, özellikle erken görünmüyordu. Madrid'in dört maçı kaldı - Alavés (h), Granada (a), Villarreal (h), Leganés (a) - ve dört puanlık bir farkla kafa kafaya. İki kez puan kaybetmeyi göze alabilirler. Ramos piyano çalmayı öğrendiğinde ve içine bir hamster saklayabileceğiniz bir sakal bıraktığında, sokağa çıkma yasağından bu yana bir damla bile azalmadılar. Arka arkaya yedi maç kazandılar - ve Zinedine Zidane bunun "küçük bir başarı olmadığını" söyledi.

Bu, Madrid'in 12 yıldaki üçüncü şampiyonluğu olacaktı. Bu süre zarfında dört Avrupa Kupası kazandılar. Ve işte geçici olarak önerilen geçici bir teori: lig Şampiyonlar Ligi olduğunda kazandılar; sezon yeni bir turnuvaya dönüştüğünde, bağımsız ve yazın (yeniden) başlayan: birkaç hafta içinde daha kısa, kompakt ve sıkıştırılmış, ödül orada. On bir "final" Ramos onları çağırdı ve bu boş bir klişe olsa da, bu sefer anlamlı geldi. Eşyalarından daha fazlası. Acımasız program, düşünecek zaman yok. Sadece kazan. Sadece. Elde etmek üzere. Başından sonuna kadar.

Elbette yeterince yakın olmaları gerekiyordu. Önceki yıllarda lig zaten Mart ayında bitmişti. Bu sezon, Madrid lokavttan önce sadece üç kez kaybetmişti ve Ekim ve Şubat ayları arasında namağlup geçti. Daha iyi bir kafa kafaya sicile sahip olmalarının bir nedeni var. Pandemi öncesi garantili bir klasik galibiyet ve beraberlik değişimi simgeliyordu - her şey durmadan hemen önce Betis'e yenilseler bile, Barcelona'ya da ihtiyaçları vardı. Bir zamanlar; toplantı odasının üç katı, bir kriz ikramiyeydi.

Yine de yeniden başlatmayla ilgili bir şey, Madrid'in çok baskın olduğu ve hataya yer bırakmadan bitiş çizgisine kilitlenmek için anında ve somut bir şey sunduğu Şampiyonlar Ligi'ni hatırlatıyor. Hayatı sınırda seviyorlar gibi - Rus ruleti, zihne odaklanarak onları oldukları kişi haline getiriyor.

Madrid, döndüklerinden bu yana yedi maçın hepsini kazandı. Valencia'ya karşı ikinci yarıda mükemmel olmasına rağmen her zaman parlamadı ve Pazar gecesi odak hakemlere döndü, Barcelona başkanı Josep Maria Bartomeu oyunun yeniden başlatılmasından bu yana VAR kararlarının vermediği şikayetlerde saklanacak bir yer buldu. "eşit" olmuştur ve "aynı takım her zaman fayda sağlar".

Madrid, San Sebastián'da bir galibiyetle zirvede kaldı, çünkü Vinícius yere düştüğünde bir penaltı aldılar, Karim Benzema'nın omzuyla/koluyla topu kontrol etmesinden sonra kazanan golü attılar ve Real Sociedad'ın Adnan Januzaj'a karşı golü ofsayt nedeniyle reddedildi. Mikel Merinos. Valencia'ya karşı Rodrigo Moreno'nun golü bir ofsayt daha nedeniyle geçersiz sayıldı. Ve Pazar günü Athletic'e karşı, Dani García içeri girip Marcelo'ya çelme taktığında Madrid bir penaltı kazandı, Ramos yanlışlıkla Raúl García'ya bastığında Athletic değildi. Iñaki Williams etkilenmemişti. Munian da öyle. Son haftalarda yaşananlara, kararların hangi takımın lehine olduğuna bakıyoruz” dedi.

Zidane, "Bundan bıktım, sanki hep aynı şeyden bahsediyoruz gibi geliyor" dedi. “Sadece hakemler sayesinde kazandık gibi görünüyor; Madrid saygıyı hak ediyor. Ramos ısrar etti: "Hakemler yüzünden ligi kazanamayacağız: kim hata yaptıysa özeleştiri yapmalı, oyunculara bakın".

Madrid üst üste yedi galibiyet aldı, üst üste dört gol yemedi ve henüz yenilmedi bile. Bu Avrupa hitlerinden bazılarını anımsatan bir misyon ve kesinlik, neredeyse kaçınılmazlık duygusu vardı. Oyuncu kadrosunda kimsenin boy ölçüşemeyeceği bir derinlik, bir dizi yetenek var ve ayrıca onlarda bir sağlamlık ve ağırbaşlılık var, sadece bir an sürdüğünü ve o anın geleceğini biliyorlar. Olduğu zaman kabul edeceklerini. İster Benzema'dan bir anlık ilham, ister Vinícius'tan bir hücum, Toni Kroos gülünç bir kolaylıkla 20 yarda bir şutta yan ayak ya da en tutarlı oyuncuları Casemiro aniden altı yarda ceza sahası içinde beliriyor.

Ve sonra kendi unsurunda Kaptan Clutch var ki bu da uzantı olarak onların da. Sergio Ramos, Real Madrid zihniyetini herkesten daha iyi temsil ediyor; sezon doruğa ulaştığında ortaya çıkma alışkanlığı olan, sonbaharda ara sıra ortalıkta görünmeyen ama ilkbaharda muhteşem olan, hemen önündeki kader tarafından yönlendirilen adam. Baskıyı tercih eden adam. Kırmızı kartları ve kefareti olan, önemli anları bekleyen sahne duygusuyla neredeyse karikatürize bir karakter. Finaller, fotoğraflar, Ramos Saati: 92.48 ve diğer her şey.

Bunların hepsi de. O kadar dramatik değil ama o kadar da farklı değil. Bu penaltı serisi, Mayıs 2018'de eski kulübü Sevilla'ya karşı 89. dakikada bir galibiyetle başlıyor. 20 nokta vuruşundan 14'ü sonucu değiştirdi. Üç hafta içinde Real Sociedad, Getafe ve Athletic'e karşı oynanan son üç maç, tüm zamanların en büyük ve aynı zamanda en kısa şampiyonluk koşusu olan benzersiz bir ligin kaderini değiştirdi. “Covid ligi” dedi Ramos, göründüğü kadarıyla yepyeni bir rekabetmiş gibi. Ayrıca onun olacak gibi görünüyor. Futbol geri döndüğünden beri İspanya'da kimse daha fazla gol atamadı. Son penaltı verildiğinde, Casemiro bakamadı, ne anlama geldiğinin farkındaydı ama penaltıyı atan adam da bunun farkındaydı, bu yüzden herkes biliyordu. Sergio Ramos'u yerine koyun ve tek bir şey olacak.