Kurtulan koronavirüs hakk?nda Tom Hanks: "Vücut a?r?lar?m, yorgunlu?um vard? ve konsantre olam?yordum."

Geleceğe hoş geldin Hadley!” Tom Hanks, adımı kontrol etmek için hızla sağa doğru göz atarken bilgisayarımın ekranında diyor. "En son ne zaman diğer insanlarla takılırken kendini rahat hissettiğini hatırlıyor musun?" O sorar.

Ona muhtemelen onu son görüşüm olduğunu söylüyorum, Şubat ayında Oscar'dayken, A Beautiful Day filmindeki sevgili Amerikan çocuk TV sunucusu Fred Rogers rolüyle beşinci Oscar adaylığını aldığı zamandı. .

“O kaygısız Oscar günlerini hatırlıyor musun? İtalya'da patlayan dağın altındaki bu yer neresiydi? "Pompei mi? “İşte Pompei'deyiz! Güzel gün! Ufukta biraz duman ama onun dışında…” diyor ve gülerek bitiriyor.

Hanks'le ekranlarda konuşmamızın ve sinemalarda gösterime girmek yerine Apple TV+'ta yayınlanacak bir filmin tanıtımını yapmamızın nedeni günümüzün Vezüv'ü - koronavirüs -. Greyhound, Atlantik Savaşı'ndaki ilk savaş görevinde Kaptan Ernie Krause'nin (Hanks, natch) hikayesini anlatıyor. Ona bunun klasik bir Hanks rolü olduğunu, yani olağanüstü durumlarda tamamen iyi bir adamı oynadığını söylüyorum. Ama Hanks yorumumu daha gerçek anlamıyla alıyor.

“Bakın, birçok kaptan oynadım” diyor. “Kaptan Jim Lovell [Apollo 13'te]; Kaptan Richard Phillips [Kaptan Phillips'te]; Kaptan Sully Sullenberger [Sully'de]; Er Ryan'ı Kurtarmak'ta Yüzbaşı Miller. Ama bu rollerden herhangi birine, özellikle de Ernie Krause'a, siz Hadley dahil herkesin sorabileceği soruyu getirmeye çalışıyorum: 'Onun yerinde olsaydım ne yapardım?' Daha sonra, Kuzey Atlantik'te bu gemide olmanın nasıl bir şey olduğuna dair bir müze parçasından daha somut bir şey haline geliyor. O haklı ve bir seyirciyle anında empati kurmada Hanks kadar iyi olan birçok aktör olduğunu - hatta hiçbirini - düşünmek zor. Bu yüzden filmlerinin birçoğunu izlemek bu kadar rahatlatıcı: Big, Sleepless in Seattle ve A League of Own Own en beğendiğim konforlu saatlerim arasında (Oscar kazandığı filmler, Forrest Gump ve Philadelphia, onlar değiller. ve bugün serbest bırakılırlarsa muhtemelen iptal edilirler). Sık sık sıradan biri olarak tanımlanmasının nedeni de budur, çünkü karakterlerini bu kadar ilişkilendirilebilir kılar, kendisi - daktilo koleksiyonu yapan bir Hollywood megastarı - ilişkilendirilebilir olduğu için değil, ancak bu ayrım genellikle bulanıktır.

Hanks sadece Greyhound'da rol almakla kalmadı, aynı zamanda CS Forester'ın The Good Shepherd romanından uyarlayarak senaryoyu yazdı ve yaptı. "Egom had safhada, Hadley ve her yerde!" ıslık çalıyor. Hanks daha önce de filmler yazmıştı - 1996'da 60'ların grupları için That Thing You Do! Ve Larry Crowne 2011'den. Ancak Greyhound, onun için neredeyse on yıldır üzerinde ter döktüğü özel bir aşk emeği oldu ve gerçekten beyaz perdede izlenmesi gereken savaş filmlerinden biri. Bu nedenle, plan değişikliği, "mutlak bir kalp kırıklığıydı" diyor. Apple efendilerimi kızdırmak istemem ama görüntü ve ses kalitesinde bir fark var. ”

Apple TV+, Hanks'in bu röportajda nasıl göründüğü üzerinde eşit derecede olumsuz bir etkiye sahip. Ofisinde olmasına rağmen, "Apple'ın acımasız kamçı ustaları" arka planın boş bir duvar olması gerektiğine karar verdiler, muhtemelen benim gibi meraklı gazeteciler toplantıyı Hanks'in kitap raflarını kurcalayarak geçirmeyecekti. Hanks'in haklı olarak söylediğine göre, ürkütücü derecede boş arka plana karşı, "bir tanık koruma programındaymış gibi görünüyor. Ama işte buradayım, Apple TV'nin ihtiyaçlarına boyun eğiyorum. ”

Hanks, değişen manzaraya boyun eğmeye alışkındır. Mart ayında, Avustralya'da çekim yaparken, o ve eşi Rita Wilson, "Covid-19 ile ilgili her şeyin kömür madenindeki ünlü kanaryalar" oldular. 10 Mart'ta virüs teşhisi konan batıdaki en yaşlı ve kesinlikle en ünlü insanlar arasındaydılar ve üç gün hastanede kaldılar. Hastalıktan sonra herhangi bir etki görüp görmediklerini soruyorum.

"Ah hayır, biz iyiyiz. Virüsten rahatsızlığımız iki haftada hemen hemen geçti ve çok farklı tepkiler aldık ve bu çok tuhaftı. Eşim tat ve koku alma duyusunu kaybetmiş, şiddetli mide bulantısı geçirmiş, ateşi benden çok daha yüksekti. Vücudum ağrıyordu, sürekli çok yorgundum ve 12 dakikadan fazla hiçbir şeye konsantre olamıyordum. Bu son kısım zaten benim doğal halim gibi," diyor başka bir kahkahayla, sanki babam bana yatağın altında artık canavar olmadığını söylüyormuş gibi.

O ve Hanks ABD'ye döndükten kısa bir süre sonra Wilson ile röportaj yaptım. Hâlâ oldukça sarsılmış görünüyordu ve çocuklarıyla hastalık hakkında nasıl konuştuğunu tartıştık (onun ve Hanks'in iki çocuğu var, Chet ve Truman; Hanks'in ayrıca önceki evliliğinden iki büyük çocuğu var, Colin ve Elizabeth). Hanks korkmuş muydu? Daha soruyu bitirmeden alaycı bir surat ifadesi takındı.

Hastanedeyken '63 yaşındayım, tip 2 diyabet hastasıyım, kalbimde stent var – kırmızı bayraklı bir vaka mıyım?' dedim. Ama ateşimiz yükselmediği ve ciğerlerimiz zatürre gibi görünen bir şeyle dolmadığı sürece endişelenmediler. Sabah uyanıp günün sonunu görebilecek miyim diye merak eden ben değilim. Bu konuda oldukça sakinim.

Hanks'le konuştuğumuz gün, bulaşıcı hastalık uzmanı Dr. Anthony Fauci, mevcut ABD salgınları kontrol altına alınmadığı takdirde, koronavirüs enfeksiyon oranının günde 100.000'e ulaşabileceği konusunda uyarıda bulunuyor. Hanks genellikle "Amerika'nın Babası" olarak adlandırılır ve o kadar saygı görür ki, yüzü muhtemelen Rushmore Dağı'na oyulacaktır, bu yüzden ona ülkesinin virüse nasıl tepki verdiğini düşündüğünü soruyorum.

"Ah hayatım! Resmi pozisyon ve bireysel tercih konusunda soru işaretlerinden başka bir şeyim yok. Gerçekten herkesin yapması gereken sadece üç şey var: maske takmak, sosyal mesafe, ellerini yıkamak. Toplumsal olarak politize edildiğini biliyorum ama anlamıyorum dostum. Birinin nasıl olup da 'Ben üzerime düşeni yapmak zorunda değilim' diyebileceğini anlamıyorum. ”

Sorumlu kişi bunu söylediğinde yardımcı olmuyor, öneririm.

"Şey, söylemeliyim ki, sakin ve bilgili rehberlik için liderlerimize bakarak büyüdüm ve bunu anladığımızı sanmıyorum," diyor kaşlarını kaldırarak.

Hanks'le birkaç kez röportaj yaptım ve onunla konuşmak her zaman keyifli bir deneyim oldu. Lanet olası iyilik konusundaki ünü göz önüne alındığında, bu kimseye büyük bir sürpriz olmayacak, ancak onu huysuz gördüm ve alçı görüntüsünden daha insan olduğunu öne sürecek yeterince hikaye var. "Tuzlu bir dil biliyorum" diye itiraf ediyor. Bana geçen yıl yaptığı tatsız bir şeyi söyleyip söyleyemeyeceğini soruyorum.

"Şey, biliyorsun, um, biliyorsun..." diyor kafası karışmış gibi. “Çok fazla öfke taşımıyorum. Ama kibar olmak yerine, kibar olduğumu düşünüyorum. Bunu söyleyebilir miyiz?

Onunla son röportaj yaptığımdan beri, tavrının, içinden geçtiği şeyler olan iyi Jimmy Stewart "boklar"dan biraz daha Fred Rogers'ın kutsal iyiliğine benzeyen bir şeye - "senin gibi insanların bir parçasına" değiştiği doğru. oynamak için doğduğumu söylüyorlar” diyor. "Mahallede güzel bir günde, bir sürü [Rogers] okudum ve o benim için fikirleri kelimelere döktü. Dünyayı bir tür nezaketle selamlamamak için hiçbir sebep yok. ”

80'lerin sonunda, 90'ların büyük yıldızının kim olduğunu sorsaydınız, cevabınız muhtemelen Eddie Murphy veya Tom Cruise olurdu - ama Hanks'ti. Bunu oyunculuk dünyasının REM'si olarak düşünme eğilimindeyim: 80'lerde eğlenceli, 90'larda beklenmedik bir şekilde mega Ama REM'den farklı olarak, 21. yüzyılda sadece daha iyi ve daha büyük hale geldi. Kaotik komedinin tercih edilen konusu olmaktan neredeyse baba figürü olmaya bu geçişi nasıl yaptığını soruyorum.

"Bana sorma, planlı değildi!" der ve nasıl planlandığını biraz anlatır. “Kendime Ait Bir Lig'den sonra, artık belirli tipte bir genci oynamayacağımı hissettiğim bir nokta vardı. Daha yaşlıydım ve halka açık olmayan alanlarda bazı derecelerde acı tavizler yaşadım,” diyor parmağını bana doğru sallayarak. “Böylece farklı şeyler aramaya başladım. Ama bu teklifleri alınca şaşırdım. Ron Howard'a 'Vay canına, Apollo 13 hakkında bir film yapmayı gerçekten çok isterim' dediğimde, 'Tamam, ama şu anda büyük odadaki kulaklıklı adamlardan biri olmalısın' diyeceğini düşündüm. Nasa. [Yıldız olmak] hırsına sahip değilsin. Ama başka insanlar gibi davrandığım bir işim var ve o zaman 51% çalışıyor. ”

Bu yılki Valiler Balosunda - Akademi Oscar partisi - A-komisyoncuları, her zamanki gibi, köylüleri rahatsız etmeden rahatlayabilmeleri için aceleyle kadife bir ipin arkasındaki özel bir bölüme alındı. Ancak Leonardo DiCaprio, Brad Pitt ve diğerleri VIP bölümünde oyalanırken, Hanks bütün geceyi ipin arkasında, evet ama ipin karşısında durarak gazeteciler ve halk onunla sohbet etmek için sıraya girebilsin diye geçirdi. Bir yanım bunu Hanks'in iyiliğinin başka bir örneği olarak gördü, ama daha alaycı bir yanım, Rogers'ı oynadığı için Oscar kazanamadığı için biraz onaylanmaya ihtiyacı olup olmadığını merak etti. Neden geceyi karısıyla dinlenerek geçirmedi?

“Yaklaşık 1.500 kişilik bir salonda dinlenmek mümkün değil. Bak, bunun gibi bir gece hayatta kalmakla ilgili ve sen iyi vakit geçirmenin bir yolunu arıyorsun. Gerçekten rahatlamak ve bir kadeh şampanya içmek isteseydim, arabamda Kodak tiyatrosunun arkasında oturuyor olurdum” diyor.

Geçen yıl bir röportajda Hanks, "bir odayı baştan çıkarabileceğini" erken fark ettiğini söyledi. Valiler Balosunda yaptığı şey ve tüm bu nezaketi tam da bunu mu yapıyordu?

"Biliyor musun, bunu düşünmüyorum bile. Kendimi rahatsız veya güvensiz hissettiğimde gerçekten bir kendini savunma mekanizması. Çocukluğumdan beri, erkek ve kız kardeşlerimin yapmadığı bir şekilde, bir odaya girip herkesi orada inanılmaz derecede rahat olduğuma inandırmanın [yeteneğimin olduğunun] farkındaydım. Ve bu, dikkat eksikliği bozukluğuyla birlikte, oyuncu olmak için mükemmel bir kombinasyon haline geldi” diyor.

Hanks California'da doğdu. Dört yaşındayken ailesi boşandı. O ve iki erkek kardeşi aşçı olan babalarıyla, en küçük erkek kardeşleri ise anneleriyle yaşıyordu. Hanks, 10 yaşından önce 10'dan fazla kez taşındı, ancak okuldaki oyunculuk dersleri çok ihtiyaç duyulan bir istikrar sağladı ve 20'li yaşlarının başında, 1984'te Splash çıkışını yapmadan önce küçük filmlerde rol almaya başladı.

Beş Oscar adaylığı ve iki galibiyeti olan bir adamın hafife alındığını iddia etmek aptalca görünüyor, ancak bazen öyle görünüyor ki Hanks karakteri, halkın hayal gücünde aktör Hanks'i gölgede bırakıyor. Ama gerçekten, Hanks bir süperstara dönüşebilen bir karakter oyuncusu. Her nüansı görüyor ve diyelim ki Harrison Ford'un aksine, yüzünü kırk yıldır tanıdığınız birini izlediğinizi unutup onun yerine oynadığınız karakter olduğuna inanıyorsunuz. Onu son Kaptan Phillips sahnesinde bir düşünün: Meg Ryan'ı Meg Ryan'a aşık olması için zorlayan ya da The Money'de bir şantiyede soytarılık yapan aynı aktörü izlediğinize inanmak zor. Çukur. Hanks'in çokça lanse edilen nezaketi, çekiciliğinden çok parlak, taş gibi soğuk bir aktör olmasındaki bir faktör olmalı. Ancak, markanın en az gerçek ürün kadar önemli olduğu bir dünyada yaşıyoruz ve odaların baştan çıkarıcısı Hanks muhtemelen bunu çoğundan önce anladı.

Engelin onun için nasıl gittiğini soruyorum ve güven verici ebeveyn moduna geri dönüyor. “İstasyonumun tüm avantajlarına sahibim, çocukları ve bazı arkadaşlarımı görebiliyorum. Büyük sorudan başka bir şey yaşamıyorum, ne olacak? Dördüncü sektörün bir üyesisiniz – sektörümüzün geleceği nedir? " O sorar.

Ona, Hillary Clinton kaybettikten sonra tahminlerde bulunmayı bıraktığımı söylüyorum. Aniden, Hanks umutsuz görünüyor. "Evet, o tasasız günleri hatırlıyor musun?" diyor ama kalbi artık şakada değil.

Onu neşelendirmek için, şu anda mücadele eden başkaları için hikmetli sözleri olup olmadığını soruyorum. “Benim gibi bir adamdan bilgelik mi? Bunu bir bahis için bırakmazdım. Jeopardy'deki cevap ben olduğum için, bir yerlerde herhangi bir bilgim var mı? O sorar.

Hadi Tom, bunu yapabileceğini biliyorum diyorum.

Koltuğun üzerinde biraz kıpırdandı ve -yemin ederim- koltuğu açmasını izledim. “Bunların yaratmayı umduğunuz sanat eseriyle karışması çok komik. Castaway'i bir araya getirdiğimizde, 52'lik destede bir kartın eksik olduğunu biliyorduk ve o filmde eksik olanın yarattığı dehşet bizi deli etti. O tür zor bir ritimdi ve şu anda bahsettiğimiz şey buydu: nasıl devam ediyorsunuz? Greyhound'da Krause'nin "Dün, Bugün ve Sonsuza Kadar" yazan küçük bir kartı var. İnsan olarak sahip olduğumuz tek şey bu ve şu anda karşı karşıya olduğumuz 19 farklı krizin ortasında, dünya çapındaki ekonomik felaket olan Covid-19 ile George Floyd'un başına gelenler arasında sahip olduğumuz tek şey bu. hepsi geçiyor İnanabileceğimiz neye sahibiz? Dünü anlayabiliriz, bugün için bir planımız olabilir ve sonsuza kadar umudumuz olabilir, hepsi bu. Bu benim bilgeliğim. Fazla bir şey değil Hadley ama başka bir şey var mı?

Bir an ikimiz de sessiziz.

Kahretsin Tom, diyorum ve gülüyor.

O gerçek mi? Bu önemli mi? Birisi bu adama üçüncü Oscar'ını verdi.