İmkansız görev? Koronavirüs çağında gişe rekorları kıran bir film nasıl çekilir?

Bu ay, teorik olarak, Jurassic World'ün en son devam filmi, Londra'daki bir ses sahnesinde prodüksiyona geri dönüyor. Ve Çarşamba - 1 Temmuz - Hollywood stüdyolarının ve TV yapımcılarının Amerika Birleşik Devletleri'nde prodüksiyona devam etmeyi planladıkları gündü. Gerçekten de, kısmen stüdyo prodüksiyonlarını çeken bazı "vergi indirimleri" iddialarının virüs için mevcut yuva olması nedeniyle, çok az Amerikan üretimi yeniden başladı veya hiç başlamadı. Yapımlar beklemede veya üretim öncesi belirsizlikte kalır. Dev ajans CAA bu hafta tüm çalışanlarının en azından yılın geri kalanında evden çalışmaya devam edeceğini duyurdu.

Kriz, film ve televizyonu kırıp geçirmiş olsa bile, bazı yeni iş tanımları yarattı - koronavirüse hazırlıktan sorumlu yapımcı da dahil. Üç farklı dizinin çekim stratejilerini bir araya getiren bir yapımcı arkadaş, hiçbir sigorta şirketinin Covid-19 teminatlı poliçe vermeyeceğini söylüyor. Belki de kapatmadan önce üretimde olan Jurassic Park ekibi hala orijinal sigorta kapsamındadır. Yeni çekimler daha az şanslı olacak ve oyunculardan ve ekipten, virüs bulaşmış olmaları durumunda yapım şirketini sorumluluktan muaf tutan feragatname imzalamalarının istenmesi olasılığı var.

Kaliforniya eyaleti, çekim izni vermeden önce yapımcıların Covid-19 planını görmek istiyor. Büyük bir üretimde bu, 500 sayfa veya daha fazla olabilir. Ekipte yeni bir pozisyon var: sağlık ve güvenlik amiri, yerinde bir epidemiyolog ve bir risk yöneticisi. Bu kişi, sosyal mesafeyi, ekran dışı maskelerin kullanımını ve KKD'nin mevcudiyetini izleyen bir sağlık ve güvenlik yöneticisi içeren bir ekibi denetler. Ayrıca düzenli olarak oyuncular ve ekip koronavirüs testlerinden sorumludurlar.

Oldukça büyük bir Hollywood yapımı hayal edin. Oyuncu kadrosu ve yapım ekibi 200 kişiye ulaşabiliyor. Ardından ilk gün sağlık ve güvenlik amiri, müdür ve yardımcısı herkese test yapacak. Testlerin her birinin maliyeti en az US $ 150'dir ve sonuç için bir saatlik yanıt vardır. Bir test 10 dakika sürerse, bir kişi bir saatte altı tane yapabilir. Üç kişi 18, belki 20 yapabilir. Öğle yemeği için mola vermeden, tüm oyuncu kadrosunu ve ekibi test etmek 10 saat ve son parti sonuçları almak bir saat daha sürer.

Cumartesi veya Pazar, Pazartesi değil - birinci gün yerine sıfır gün. Kaliforniya için, yetiştiricilerin planında ne sıklıkta test yapmayı planladıklarını belirtmesi gerekir: günlük, iki haftada bir veya haftalık? Testler istilacı, zaman alıcı ve muhtemelen pahalı olduğu için çoğu yapım testi sınırlamak istiyor.

Sıfır günün sonuna geldik. Herkes test edildi. Koronavirüs taşıyıcısı olan herkes evine gönderildi. Onlara ne oldu? Umut, üretimin onlarla ilgilenmesi ve iyileşirlerse onlara bir iş vermesidir. İyi şanslar. Şansları varsa, virüs testi pozitif çıkan oyuncular ve ekip üyeleri, bağımsız yükleniciler olarak pandemik yardım için yeniden başvurabilecekler (kaldığı varsayılarak). Bu arada yedeklerinin hızlı bir şekilde bulunup test edildiğini varsayalım. Şimdi, bir sorun ortaya çıkıyor: oyuncular ve ekip sadece belirli bir saat boyunca sette. Ardından setten ayrılıp günlük hayatlarına devam ediyorlar. Eve gidiyorlar. Pazara giderler. Kuru temizlemeden alıyorlar. Restoranlar açıksa, yemek yemek için dışarı çıkarlar. Herkesi bilinçli olarak test etmekle geçen bir günün ardından bile, bir noktada bazı oyuncular veya yapım ekibi koronavirüs yayıcılarla karşılaşacak ve ertesi gün ateşi veya semptomu olmadan hastalığı taşıyarak işe dönecektir. Bu, film endüstrisine özgü bir sorun değil. Herhangi bir grup çalışması durumu için bir risktir. Teorik olarak, talihsiz tutuş veya gaffer (veya yönetmen!) Değiştirilebilir. Peki çekimlerden on gün sonra testi pozitif çıkan tanınmış oyuncu kadrosuna ne demeli?

Screen Actors Guild, bu endişelere yanıt olarak, tüm oyuncu kadrosu üyelerinin "yakın temas halinde oldukları kişilerle" birlikte haftada en az üç kez test edilmesini talep ediyor. SAG, Yönetmenler Loncası, IATSE ve Teamsters tarafından oluşturulan bir plan, Bölge 1'in (aktörler ve onlarla temasa geçen personel) daha uzaktaki üyelere göre daha sık test edileceği bir "bölge" sistemi öngörmektedir. 2 takım (denge ekipleri, kamyon şoförleri, sanat departmanı). Bana kamera önünde olduğu kadar arkasında da “sosyal mesafenin” korunması gerektiği söylendi. Bunun bir romantik komedi veya aksiyon filmi için nasıl işleyeceği henüz belli değil.

Haftada üç kez test edilenler için bile belirsizlik devam ediyor. Bunu aşmanın tek yolu, oyuncuları ve ekibi yaşadıkları, yemek yedikleri, uyudukları ve çalıştıkları kapalı bir ortama kapatmaktır. Öneriler oldukça dayanıksız olmasına rağmen bu önerildi ("Haydi herkes aynı motelde kalsın ... ve hizmetçileri, mutfak personelini ve resepsiyon görevlilerini test edelim").

İronik bir şekilde, aklıma gelen en güvenli film yapım ortamı, John Ford'un Monument Valley'deki süvari filmlerini çekme şeklidir. Her yerden yüzlerce mil uzakta çekim yaptıkları için, oyuncu kadrosunun ve ekibin setten, Gouldings Trading Post'taki odalarından veya yemek yedikleri (yüksek ve alçak masaların olduğu, Pappy Ford'un elinde tuttuğu büyük çadır) dışında gidecek hiçbir yerleri yoktu. büyük olanın ortasında bir mahkeme). Ne yazık ki, Navajo Nation şu anda korkunç bir koronavirüs salgını yaşıyor. Ancak teori hala sağlam olabilir.

Sette sosyal mesafe korkunç bir düşünce, özellikle günü sarılmalar, öpücükler ve makyaj koltuğunda büyük ilgi ile başlayan oyuncular için. İyi filmler yapmaya devam etmek ve hayatımızın tadını çıkarmak istiyorsak, sosyal kalmalıyız. Öyleyse fiziksel mesafeye bakalım: pratikte aynı, ancak prensipte farklı. Ve fiziksel mesafeye en uygun film türü hangisidir? Neden, Batılı! Tüm oyuncuları bir ata bindirin ve doğal olarak birbirlerinden birkaç metre uzaktalar. Onlara Winchester av tüfeği verin, kendiliğinden mesafelerini koruyacaklar. Yönetmenler yürek burkan yakın çekimi fark etmeden önce, onları bir sırtın üzerinden gönderin ve eskiden yaptığımız gibi bir mil öteden çekin.